Dag 51 en 52 (bungee en tuben)
Door: yaelvdkommer
Blijf op de hoogte en volg Yael
23 November 2016 | Zuid-Afrika, Tsitsikamma
Weer vroeg opgestaan om te vertrekken naar Tsitsikama. Onderweg gestopt bij een Billabong winkel. Ik had er nog nooit van gehoord maar zij vonden het geweldig. Ben dus even alleen naar het strand gegaan daar om naar de surfers te kijken. Na 45 minuten gingen we weer verder. Onderweg gooide Melusi een tasje uit het raam. Wij er wat van zeggen en ja hoor, ze reden terug (na eerst zeggen dat dat zo hoort..).
Bij de lodge aangekomen was de kamer nog niet klaar dus vertrokken we meteen naar de bungeejump brug. ’s Ochtends was ik 80% zeker dat ik het ging doen. Toen we daar aankwamen wist ik het 100% zeker. Iedereen behalve Amanda ging mee. Eerst een wandeling naar het midden van de brug via een loopbrug van ijzer waar je doorheen kon kijken naar beneden. Dat was misschien nog wel het engst. Toen we bij het midden aankwamen was er keiharde muziek en al het personeel was vrolijk dus we voelde ons snel op ons gemak. Ik moest als 3e gaan. Het ging heel snel omdat als de een sprong en werd opgehaald door een man, de ander al kon springen en opgehaald werd door een andere man. Toen m’n voeten vast werden gebonden begon ik voor het eerst een beetje zenuwen te krijgen maar was denk ik het minst zenuwachtig van iedereen uiteindelijk (en dat terwijl ik ooit zei dat ik dit nooit van mijn leven zou doen). Mijn ene arm werd vastgebonden vanwege mijn zwakke schouder. Ik moest dus als superwoman naar beneden. Ik werd naar het randje getild en toen was het zo ver. 3,2,1,bungee en daar ging ik. Als enige die niet geduwd hoefde te worden! Toen ik een vrije val van 9 seconden beneden hing was het wel een beetje spannend. Het voelde alsof je benen eruit wilde glippen. We zaten ook wel vast aan een andere zekering maar toch. Het leek ook eeuwen te duren voor die vent me op kwam halen, mijn hoofd begon pijn te doen maar daar was die gelukkig. Echt zo trots op mezelf en zo blij dat ik het gedaan heb en de foto’s en video waren geweldig. Ook heb ik een stukje bungeetouw gekocht om het personeel te steunen en mijn bungee-diploma gelamineerd om de plaatselijke school te steunen. Doe je ook nog iets goed met zo’n avontuur.
Om 15.00 uur konden we eindelijk lunchen en daarna een wandeling gemaakt door het bos met zijn allen. We moesten iets tekenen voor als er iets zou gebeuren maar gelukkig vonden we na een uur de weg terug uit het bos. Ik zei dat ik ook de weg wel wist naar de lodge. Wel met een alternatieve route. Helaas niet helemaal gelukt. Bleek dat we 5 minuten te ver waren en toen moesten we terug langs een weg met allemaal honden. Wij hadden ondertussen een hond die overal mee naar toe liep (in het bos gevonden) dus die gingen aardig tekeer tegen elkaar.
Op woensdag moesten we 08.55 uur vertrekken naar het black water tuben. Eerst uitleg gekregen bij een andere lodge + wetsuit, zwemvest en helm aangekregen. Toen moesten we 20 minuten achterop een auto door het bos rijden naar de rivier. Daar aangekomen moesten we met onze tube (een soort band) een afdaling maken die aardig smal en steil was. Het water is zwart voor een stofje wat in de bergen zit, wat normaal ook in rode wijn en thee zit. Het water was helaas erg rustig deze dag dus moesten we aardig wat peddelen met onze armen (ook dat weer getraind) of lopen over de stenen. Gelukkig konden we ergens sprongen maken. 1 met de tube onder je kont springen, 1 waar de tube in het water ligt dat je erin springt en 1 sprong zonder tube van een 8meter hoge rots. Ook had een van de gidsen zich verstopt in de bosjes en die liet iedereen schrikken alsof hij een beest was. Dat maakte het allemaal nog een beetje leuk want eigenlijk was het best saai zonder wild water.
13.00 uur waren we thuis en konden we lunchen. Daarna foto’s en videos opgehaald van het tuben. Vervolgens wilde we drank halen in de slijterij. Dat feest ging niet door want er stonden 3 flessen in die winkel, niet onze smaak dus een drankje gedaan in het cafétje ertegenover. ’s Avonds film gekeken op de tv en heb ik alle foto’s uitgezocht van het tuben (van meer dan 400 foto’s naar 80 waar wij wel op stonden).
Bij de lodge aangekomen was de kamer nog niet klaar dus vertrokken we meteen naar de bungeejump brug. ’s Ochtends was ik 80% zeker dat ik het ging doen. Toen we daar aankwamen wist ik het 100% zeker. Iedereen behalve Amanda ging mee. Eerst een wandeling naar het midden van de brug via een loopbrug van ijzer waar je doorheen kon kijken naar beneden. Dat was misschien nog wel het engst. Toen we bij het midden aankwamen was er keiharde muziek en al het personeel was vrolijk dus we voelde ons snel op ons gemak. Ik moest als 3e gaan. Het ging heel snel omdat als de een sprong en werd opgehaald door een man, de ander al kon springen en opgehaald werd door een andere man. Toen m’n voeten vast werden gebonden begon ik voor het eerst een beetje zenuwen te krijgen maar was denk ik het minst zenuwachtig van iedereen uiteindelijk (en dat terwijl ik ooit zei dat ik dit nooit van mijn leven zou doen). Mijn ene arm werd vastgebonden vanwege mijn zwakke schouder. Ik moest dus als superwoman naar beneden. Ik werd naar het randje getild en toen was het zo ver. 3,2,1,bungee en daar ging ik. Als enige die niet geduwd hoefde te worden! Toen ik een vrije val van 9 seconden beneden hing was het wel een beetje spannend. Het voelde alsof je benen eruit wilde glippen. We zaten ook wel vast aan een andere zekering maar toch. Het leek ook eeuwen te duren voor die vent me op kwam halen, mijn hoofd begon pijn te doen maar daar was die gelukkig. Echt zo trots op mezelf en zo blij dat ik het gedaan heb en de foto’s en video waren geweldig. Ook heb ik een stukje bungeetouw gekocht om het personeel te steunen en mijn bungee-diploma gelamineerd om de plaatselijke school te steunen. Doe je ook nog iets goed met zo’n avontuur.
Om 15.00 uur konden we eindelijk lunchen en daarna een wandeling gemaakt door het bos met zijn allen. We moesten iets tekenen voor als er iets zou gebeuren maar gelukkig vonden we na een uur de weg terug uit het bos. Ik zei dat ik ook de weg wel wist naar de lodge. Wel met een alternatieve route. Helaas niet helemaal gelukt. Bleek dat we 5 minuten te ver waren en toen moesten we terug langs een weg met allemaal honden. Wij hadden ondertussen een hond die overal mee naar toe liep (in het bos gevonden) dus die gingen aardig tekeer tegen elkaar.
Op woensdag moesten we 08.55 uur vertrekken naar het black water tuben. Eerst uitleg gekregen bij een andere lodge + wetsuit, zwemvest en helm aangekregen. Toen moesten we 20 minuten achterop een auto door het bos rijden naar de rivier. Daar aangekomen moesten we met onze tube (een soort band) een afdaling maken die aardig smal en steil was. Het water is zwart voor een stofje wat in de bergen zit, wat normaal ook in rode wijn en thee zit. Het water was helaas erg rustig deze dag dus moesten we aardig wat peddelen met onze armen (ook dat weer getraind) of lopen over de stenen. Gelukkig konden we ergens sprongen maken. 1 met de tube onder je kont springen, 1 waar de tube in het water ligt dat je erin springt en 1 sprong zonder tube van een 8meter hoge rots. Ook had een van de gidsen zich verstopt in de bosjes en die liet iedereen schrikken alsof hij een beest was. Dat maakte het allemaal nog een beetje leuk want eigenlijk was het best saai zonder wild water.
13.00 uur waren we thuis en konden we lunchen. Daarna foto’s en videos opgehaald van het tuben. Vervolgens wilde we drank halen in de slijterij. Dat feest ging niet door want er stonden 3 flessen in die winkel, niet onze smaak dus een drankje gedaan in het cafétje ertegenover. ’s Avonds film gekeken op de tv en heb ik alle foto’s uitgezocht van het tuben (van meer dan 400 foto’s naar 80 waar wij wel op stonden).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
