Dag 38

Woensdag op weg naar de NCP om de leerlingen de klinkers (vowels) te leren. Omdat we gister niet heel blij waren met de docente hadden we haar gevraagd of ze vandaag zelf les wilde geven en wij zouden assisteren (zoals het ook eigenlijk bedoeld is). We moesten de hele dag vragen wat ze nu wilde doen. Gelukkig kwam ze af en toe met een idee en ze stond ten minste voor de klas en uiteindelijk heeft zij het hele gedoe van klinkers aangeleerd met een liedje (in het Siswazi). Het grappige was dat Laura ook wat geleerd heeft vandaag. Die wist echt niet meer wat de klinkers waren. A, E , G? Voor de mensen die het ook niet meer weten: A, E, I, O, U. Voor ons was het een hele opluchting dat de docente zelf les gaf want Laura was eigenlijk ziek en ik had de hele dag buikpijn van het niet meer nemen van de malariapillen.
Na het schrijven van de vowels vond ze het wel weer mooi geweest dus na het ontbijt hebben we met de kids gespeeld. Die de grootste pret hadden omdat ze een mega grote tor hadden gevonden. Dit was niet heel leuk voor de tor zelf. Die heeft deze dag zijn laatste adem mogen laten.
Bij terugkomst in de lodge zou ik met een begeleider naar de bank gaan om het geld naar de dokter over te maken. Ik zou haar kunnen vinden in de KFC. Helaas daar was ze niet. Een andere begeleider belde haar en ze zat nog in een bushalte in een ander dorp dus we hebben haar maar opgehaald. Daarna naar de bank gegaan en natuurlijk ging dat niet al te soepel. In eerste instantie weigerde de bank mijn kaart dus moest in bij een andere bank gaan pinnen. Het bedrag was te groot, er was een maximum. Ik probeerde meteen daarna nogmaals te pinnen voor de rest van het bedrag en dat werkte gewoon, waarom zich er dan een maximum op zou je je af kunnen vragen?!. Uiteindelijk was het gelukt dus weer een stap dichterbij.
Om 14.00 uur voor de laatste keer naar de woensdag-homeworkclub gegaan. Het meisje wat ik elke keer geholpen had, was erg aanhankelijk vandaag (ze wist dat het onze laatste dag was). Deze keer moesten de kinderen lezen. Dat betekende voorlezen. Alle groepen door elkaar moesten een zelfde soort verhaal lezen. Mijn meisje was wat ouder en had een eigen boek bij zich. Toen het haar beurt was, wilde ze alles lezen (34 blz.) en dat mocht. Daarna kwam dus niemand meer aan de beurt. Bijzondere manier van lezen oefenen voor iedereen. Daarna heb ik eco/ak met haar geoefend, ook weer wat geleerd. Als afsluiting moesten de kinderen een liedje voor ons zingen. Daarna ook nog een happy song; dat werd eerst Adel en daarna een half seksueel nummer van Justin Bieber dus we hebben zelf maar muziek opgezet vanuit de auto; ‘Up town funky what’. Dus wij allemaal dansen en ik ben natuurlijk geëindigd met mijn beroemde snake-move.
Op de terug weg is Lotte naar de kapper gegaan. Een zaal vol mensen maar ze werd meteen geholpen en het kostte maar 80 Rand (5,50 euro ongeveer). Toen we naar huis gingen regende het weer eens. Dit keer was het wel de eerste keer dat we door de zeikregen moesten lopen en we konden niet een warme douche nemen daarna (we doen het ook echt niet meer want er is van de week een jochie overleden door onder de douche geëlektrocuteerd te zijn).