Dag 39 en 40

Op donderdag was de docente te laat op de NCP maar wonder boven wonder heeft ze de hele dag zelf les gegeven en waren wij assistent, zoals het hoort. Zelfs na het ontbijt hebben we liedjes gezongen en spelletjes gespeeld met de kinderen.
Toen we 12.00 uur werden opgehaald hebben Laura en ik fruit gekocht voor het afscheid van morgen. Een watermeloen van weet ik het hoeveel kilo. Hij was erg goedkoop (100 rand = 6,60 euro) maar amper te tillen. Gelukkig kwam de man het busje ons tegemoet rennen om te helpen dragen.
’s Middags was het weer tijd voor homeworkclub. Vlak voor we vertrokken hoorde we dat er een Australisch meisje van 20 jaar was vermoord in Mozambique. 100m vanaf onze verblijfplaats daar. Ze liep alleen van het ene feestje naar het andere.. Ons was duidelijk gezegd nooit ’s avonds alleen over straat te lopen maar heftig is het zeker..
Deze keer bij homeworkclub had ik twee meiden, waar ik sommen mee heb geoefend en tot slot nog wat lezen. Als afscheid hebben ze ook hier een lied gezongen en hebben we gedanst. De meiden wilde ook nog een spel met ons spelen in een grote kring. Zij zeiden een categorie en dan moest je na een klap iets van die categorie benoemen. Niet snel genoeg of iets wat al gezegd was? Dan was je af en mocht je niet meer mee doen. Tot slot hebben 3 leerlingen nog een touwspringshow voor ons gegeven. Had geen idee dat je zoveel kon doen met een springtouw! Dat is hier dus een goed beoefende sport met verschillende niveaus zelfs.
Bij thuiskomst vertelde een van onze begeleiders me vrolijk dat ik aan het aankomen was. Zoiets zeg je niet en zeker niet t.o.v. een hele groep dus ik was beest pissig op haar geworden. Later hoorde ik dat het hier waarschijnlijk een compliment is omdat te zeggen. Hoe dikker je bent, hoe een beter leven je hebt. Dus de dag erna naar even met haar gepraat dat ik dat nu begrijp maar dat het voor ons westerlingen niet normaal was om tegen elkaar te zeggen. Cultuurverschilletje nummer zoveel.
Eind van de middag samen met Laura een poster gemaakt waar we groot FRIENDS op hebben geschreven en ingekleurd. Vervolgens de poster in 27 stukjes geknipt voor alle kinderen van de NCP en ons) zodat de kinderen allemaal 1 stukje konden kleuren en we het morgen aan elkaar konden plakken als geheel (een puzzel dus).
Omdat donderdag de laatste avond van Shana was, hadden we een BBQ als laatste avondmaal voor haar georganiseerd met veel wijntjes natuurlijk.
’s Avonds nog de fruitsalade met Laura gemaakt voor de kinderen morgen. De hele keuken zat onder het sap van de watermeloen. We hopen nu echt dat de NCP morgen open is, er is een hoop regen voorspeld. De hele nacht heeft het dan ook geregend..

Vrijdagochtend hebben we eerst afscheid genomen van Shana om 09.30 uur (weer tranen natuurlijk) voor we naar de NCP vertrokken. Hij was open maar 8 a 10 kinderen waren er niet. We hebben eerst de poster met ze gemaakt, ze vonden het geweldig en snapte ook snel wat ze moesten doen. Toen die af was, hebben we het Watermeloen, ananas, bananen lied met ze gezongen waarna we hen een halve watermeloen, een ananas, een banaan en de fruitsalade van die drie vruchten hebben gegeven. De kinderen vonden het super leuk en nog lekker ook dus dat is mooi. Na een uur, wat eigenlijk te snel was, werden we alweer opgehaald. We hebben gelukkig een foto kunnen maken met alle kinderen die er deze dag waren en we zien ze maandag nog (dan gaan we het bouwproject doen bij onze NCP).
’s Middags hebben we evaluatie gehad met de begeleiders omdat we bijna naar Kaapstad vertrekken en heb ik aardig wat tips voor homeworkclub gegeven waar ze heel blij mee waren. Tot sslot hebben Lotte en ik alle werkbladen die we de afgelopen weken gemaakt hadden, uitgezocht op categorie. We vonden op onze laatste dag nog een map in de lodge met allerlei werkbladen.. als we dat nou eens eerder hadden geweten.. dus de begeleiders van All out waren zo blij met ons werk.
’s Avonds naar de film gegaan want het was weer eens slecht weer. Deze keer: The accountend. Een aanrader voor iedereen.