Dag 13 en 14

De volgende ochtend had iedereen een behoorlijke kater maar moesten we toch ons weekendje weg voor ziplinen gaan doen. Omdat de gidsen zo lief waren, zijn ze eerst langs een pizzaria/kfc gereden. Helaas kreeg ik tijdens de rit daar naar toe een ijzeren waterfles vol water op mijn hoofd waardoor ik eerst op zoek moest naar ijsklontjes. Gelukkig kreeg ik die in een restaurant in een zakje zodat ik mijn bult kon afkoelen. (Ik heb wel een klein beetje pech; eerst m’n blaasontsteking, toen die weg was kreeg ik een blaar in mijn mond die nog steeds niet weg is, en nu dit). Omdat ik aardig duizelig was zij Maija dat we naar het ziekenhuis moesten als ik zou gaan kotsen. Echter zou ik het verschil niet kunnen zien tussen mijn kater, mijn koppijn, wagenziek of de pizza. Toen we verder reden moesten we over een te hobbelig weggetje rijden om de op een na grootste steen van de wereld te kunnen aanschouwen. Hij was erg mooi maar ik was zo misselijk dat ik er amper van kon genieten. Halverwege moesten we ook nog de bus uit omdat we te zwaar waren voor die steile hobbelweg. Gelukkig kwamen we 20 minuten later bij een te mooi uitzicht over een dam aan en niet veel later arriveerde we bij ons huisje. Zo mooi! Midden in de bergen bij veel gras/bloemen en stenen. We zijn meteen maar een stukje gaan lopen (ik voelde me toen weer beter, dus het was gelukkig wagenziekte). We hebben enkele rotsen beklommen en vooral genoten van het uitzicht. We moesten 17.45 uur terug gaan omdat het bijna donker werd en we zagen een onweersbui aankomen in de verte. Eenmaal bij de bar aangekomen, barste het los (regen!, hagel, onweer). De bar stond in een soort circustent dus we konden elkaar amper meer verstaan. We hebben wat spelletjes gespeeld tot we eindelijk konden eten (de elektriciteit was uitgevallen waardoor alles vertraging op liep). Meteen na het eten naar ons ijskoude huisje gegaan waar we met z’n 3e een vuurtje probeerde stoken maar helaas waren we daar niet zo’n ster in dus hebben we het bij kaarsen gehouden.
Omdat we zo’n lekker bed hadden daar, zou je zeggen dat ik erg lekker zou hebben geslapen maar helaas was ik mijn oordoppen vergeten en kon ik niet slapen door de storm en allerlei rare geluiden (ja ik ben en blijf een angsthaas).
Vandaag stond 06.30 uur de wekker omdat het ziplinen op het programma stond. Bij de receptie kregen we al de harnassen aan, een helm op en handschoenen mee (waar we mee moesten afremmen). Bij weggaan paste Amanda, Jenny en ik niet in de luxe jeep dus mochten wij in een oud barrel die zeikes nat was door de regen. Bleek helemaal niet erg, de rit van mijn leven over hobbels en alles dus we vlogen alle kanten op. Vlak voor aankomst bij de platvormen van het ziplinen, werden we uit je jeeps gezet omdat we een stijl en glad pad af moesten lopen om er te komen. In totaal waren er 10 lijnen die in hoogte, lengte en steilte verschilde. Ook was er heel smal (en lang) bruggetje waar we overheen moesten lopen. Het was echt zooooo gaaf!! Ik heb veel gefilmd en foto’s gemaakt met mijn go pro maar die kan ik helaas niet uploaden. Na de laatste keer van een platvorm afspringen om te gaan roetsjen, moesten we weer omhoog klimmen (soort hiken) over een smal, steil pad met stenen.
Op de terugweg naar de logde zijn we gestopt bij een oude mijn waar weer een te mooi uitzicht was en konden we naar de ‘Lion cave’ gaan (een soort grot). Een tof weekend weg waar ik nu echt even van ga bij komen.