Dag 52 t/m 57 (Arches, Bryce, Zion, Grand, 12)

Wat was dit weer een enerverend en vooral adembenemend weekje.

Op woensdag zijn we vanaf Salt Lake City naar Moab gereden. Daar heb je het Arches National Park. Dit is een park met veel(!) natuurlijke wonderen; arches, wat bogen in gesteente zijn. Ook vind je er vele bijzondere rotsen (alleen roodachtig gesteente), zoals de Balanced Rock (Naam spreekt voor zich hopen we). We hebben allemaal hikes gedaan naar de arches (en stiekem ook in de arches geklommen, wat meestal lukte). Zelfs nog een hike gedaan in de korte broek want warm was het.
Als laatste hebben we een langere hike (5 km retour) gedaan naar de Delicate Arch bovenop een berg met prachtig uitzicht waar we nog een beetje rond geklommen hebben tot de wind ons te sterk werd.

Een nachtje in een airbnb in Moab geslapen voor we de dag erna naar Kanab zijn vertrokken. Voor we onze airbnb zijn gaan zoeken, zijn we naar het Pink Coral Sand Dunes State Park geweest; midden tussen de rotsen en bomen opeens uitgestrekte duinen. We vonden ze meer gewoon oranje maar het was wel geinig om deze duinen te beklimmen (misschien wel een beetje illegaal over het hekje geklommen en ook nog eens niet betaald voor het park).

Op vrijdag zijn we naar Bryce Canyon National park gegaan. Eerst helemaal naar achter in het park gereden om vervolgens bij elk uitzicht punt een foto te maken; allemaal gekleurde rotsen in de vorm van paleisjes met sneeuwhoedjes. Bij Sunset point zijn we een hike gaan doen naar beneden in de canyon. Sneeuw en modder getrotseerd in de brandende zon door een betoverend landschap. 2 uur later hing er een storm in de buurt en waren wij gelukkig aan het einde van het rondje.

Op zaterdag hebben we Zion National Park bezocht. De dag begon in de regen maar bij het park aangekomen was het nagenoeg droog. We hoorde daar dat we geluk hadden dat het net geregend had omdat daardoor er veel meer mooie watervallen te zien waren dan normaal. We hebben alle uitzichtpunten bezocht en 3 hikes gedaan;
- een korte naar de Weeping Rock; een mega waterval waar je achter kon staan
- een wat langere langs de rivier in de canyon die steeds smaller werd (helaas konden we niet verder naar de Narrows, die waren dicht omdat het water te hoog stond)
- een lange hike naar de Hidden Canyon die ergens bovenin de rotsen te vinden was; een steile klim over smalle paden langs diepe afgronden met soms nog sneeuw op het pad of een ketting in de muur waar je je langs omhoog moest trekken. Bij de Hidden Canyon aangekomen moesten we over een waterval heen springen en om verder de Canyon in te komen zijn we via rotshoopjes in het water en een boom het water over gestoken. Bij het volgende punt wilde Yael weer rotshoopjes maken maar helaas was de stroming te sterk. Wij wilde onze schoenen niet uit doen om in het koude water te gaan dus zijn we terug gekeerd om verder te klimmen naar een hoog uitzichtpunt. Hele spannende en adembenemende hike dus.

Op zondag hebben zijn we vroeg naar de Grand Canyon gereden. Na 3,5 uur rijden kregen we bij de ingang van het park te horen dat we waarschijnlijk weinig zouden zien; de wolken hingen te laag en het zou de hele dag regenen. Bij het eerste uitzichtpunt aangekomen waren de wolken zo dicht dat we het niet eens zijn gaan proberen. Dat was wel het hoogste punt van de canyon dus zijn we helemaal naar de andere kant gereden, daar was het 200 m lager, om het visitorscenter om advies te vragen. Daar aangekomen waren we uit de wolken en kon je zowaar de Canyon overzien. We hebben besloten een hike te gaan doen de Canyon in. Dit kon je zo ver doen als je zelf wilde. Na 1uur/2 km afdalen over steile paden hebben we besloten om weer terug te keren naar boven. Naar boven zou veel zwaarder zijn en dus ook langer duren. We hebben het tegendeel bewezen, na al onze hiking ervaring waren we na 2 uur weer bij het beginpunt (Er stond 2 tot 4 uur voor dit stuk van de hike dus wij horen bij de snelste!). Onderweg was het zelfs nog helemaal opgeklaard, zelfs de zon ging schijnen.
Daarna zijn we weer terug gekeerd en konden we al bij meer uitzicht punten wat zien, behalve op het hoogste punt, die lag nog steeds in een wolk. Wij blij dat we toch wat hebben kunnen zien en tja, we gaan de 15e alsnog met een helikopter vlucht vanuit Vegas over Grand Canyon vliegen dus zien gaan we hem zeker!

Op maandag hebben we de Scenic Byway 12 gereden van Bryce naar Boulder. Onderweg hebben we wederom veel mooie uitzichtpunten gezien en hebben we verandering in landschappen mogen ervaren. Van sneeuwvlaktes met boompjes via bruin/grijze en gele rotsen naar rode rotsen. Bij een visitorscenter hadden we een tip gekregen om bij Boulder een zijweg in te slaan om een inham de canyon te bezoeken die niet op de kaart staat. Dat was zeker te moeite. Vervolgens terug gereden om onderweg nog herten en wilde koeien(met pasgeboren kalfje) te aanschouwen. Tot slot hebben we een hike gedaan naar een waterval aan het einde van een canyon. Op deze hike stonden een aantal aandachtspunten waarvan de muurschilderingen, gemaakt door de ‘natives’ (je mag geen indianen zeggen, anders krijg je ruzie!!) de meeste indrukwekkende waren. Vervolgens aangekomen bij de waterval met kraakhelder water en eindigend in een blauw/groen ‘badje’. We hadden daar nog een camera van andere mensen gevonden die een briefje hadden achter gelaten bij het beginpunt dus weer een heldendaad kunnen doen. Na 2 uur hiken, waren we weer bij de auto en was het alweer laat genoeg om terug te rijden.

We kunnen niet kiezen welk park we het mooiste vonden, elk park had zijn eigen betoverheden, we hebben overal van genoten!
Onze volgende blog zal vanuit Shafter komen, een tussenstop nadat we Las Vegas nogmaals hebben aangedaan en een nacht hebben gespendeerd in Death Valley, voor we naar San Fransisco rijden.