Dag 32 en 33

Donderdag vroeg opgestaan want de baas van lodge was jarig, Phumie werd 40 jaar oud dus hij verdiende 40 cupcakes, een kroon die hij de hele dag op moest houden (anders zou hij ons bier moeten betalen) en natuurlijk een groot biertje als cadeau. Phumie had zijn kroon niet de hele dag opgehouden maar wel per ongeluk op gehouden met boodschappen doen (hij dacht dat hij zijn zonnebril op zijn hoofd had, tot hij merkte dat iedereen heel raar naar hem keek) dus we hebben hem vergeven.
Op de NCP kwamen we erachter dat de kinderen het alfabet echt niet kennen. Ze kennen alleen het liedje of de plek van de letter op de muur. We wilde dat ze in een rij zouden staan en dan 1 voor 1 een letter zouden zeggen. Ze kende alleen de A en de rest noemde ze O… Verder hebben we weer met het bord geoefend. Dit keer moesten ze tekeningen af maken om bolletjes met nummers met elkaar te verbinden. Dat ging redelijk. Voor het eerst hebben we de jongere kinderen een andere opdracht gegeven dan de oudere kinderen, differentiëren moet mogelijk zijn. En dat beviel prima dus dat gaan we proberen vol te houden.
Bij terugkomst in de lodge meteen het zwembad ingedoken want het was zo waar 27 graden. Niet voor lang want we moesten weer naar home work club. Deze keer vond ik het niet zo leuk. De kinderen (9 tot 11 jaar) moesten publiek spreken voor ons, ze werden meer gedwongen en als ze niet snel genoeg iets zeiden, werd die vent boos.. Ook moesten ze perse met hun armen naar hun lichaam praten, deden ze dat niet dat ging hij hun armen vast houden.. Erg vervelend om te zien hoe dat ging, wij vonden het alleen maar knap dat ze als 9-11 jarige al in het Engels konden spreken, moesten ze het ook nog eens veel vloeiender doen zonder nadenkstiltes..
Vervolgens heb ik met een meisje 1 op 1 Engelse spelling geoefend door woorden op te lezen die zij moest schrijven, ook een klein stukje grammatica (voor zover ik dat kon) en daarna ben ik met haar naar buiten gegaan om het publiek spreken te oefenen. Na 3 keer oefenen en positieve feedback krijgen, zag ik haar zelfvertrouwen groeien en sprak ze echt heel vloeiend en luid genoeg. Trots.
Terug bij de lodge met Katja gaan wandelen om uit te vinden of er nog een ander hiking trail was, die zijn er wel; 1 van 5 uur (OMG) en 1 die 750 Rand kost (dat is 50 euro, zijn ze helemaal gek geworden!) dus we houden het maar bij onze ‘eigen’ hiking trail achter de lodge. Nu nog wachten tot het niet te warm is, of geregend heeft zodat het veilig genoeg is weer te mogen klimmen en klauteren.
’s Avonds na het eten hebben we een after diner dip gedaan met z’n alle; Phumies verjaardagsfeestje was een poolparty geworden. Lekkere afsluiter van de avond.

Op Vrijdag zijn we vroeg op gestaan om te sporten en moesten we extra vroeg weg gebracht worden (de mensen van All Out Afrika hadden een teamdag). Zo waar was de docente dit keer ook vroeg, het is een wonder. Omdat de kinderen vaak pas tussen 9 en half 10 binnen komen hebben we met de aantal die er wel waren Annemaria Koekoek gespeeld en daarna overlopertje als dier gedaan (alle dieren die we konden bedenken zijn aan de beurt gekomen tot alle kinderen van de NCP er waren en omdat ze het super leuk vonden). Daarna zijn we aan de slag gegaan met het aanleren van de eerste 4 letters van het alfabet. We hebben op A4 papier de letters geschreven dus geoefend met uitspreken wanneer we een van de letters omhoog hielden, handgebaren erbij geoefend en daarna in elke hoek van het lokaal 1 letter gehangen en ze moesten naar de letter lopen die wij noemde. Eerst als hele groep en daarna hebben we dat ook iedereen individueel laten doen. Echt verbazingwekkend hoe snel sommige kinderen leren en hoe slecht de mensen kinderen de letters kennen. We gaan dit proberen te blijven doen de komende week. Hierna hebben we ze werkbladen gegeven waarbij de kinderen de letters ook moesten schrijven (hoofd en kleine letters). De jongste kinderen kregen de letters met puntjes die ze over moesten trekken, de ouders gekregen alleen de eerste letter die zo zo vaak mogelijk na moesten maken. Leuk om te zien hoe trots ze op zichzelf waren wanneer ze dit mochten doen en zagen dat ze best goed waren.
Na het ontbijt hebben we niks meer met ze gedaan. Het was 34 graden dus veelte warm. Gelukkig kwam het busje dit keer al om 11.15 uur dus konden wij snel het zwembad in duiken. Om 14.00 uur werden we naar een ander zwembad gebracht, een grotere, bij een 5 sterren hotel. Super chique. Een van de baden was koud water en groot, het andere bad was heet water, een soort mega jacuzzie waar je rondjes in kon zwemmen (heel apart). De meeste meiden waren meteen aan de cocktails gegaan want dat kon daar natuurlijk in het zwembad. Het was een aparte belevenis om te zien dat er alleen maar blanke gasten waren die bedient werden door de lokale bevolking. Zo’n contrast, voelde niet heel chill. 16.30 uur naar huis gegaan omdat het leek alsof het ging regenen.. Maar nee.
’s Avonds wilde we naar het casino gaan. We waren er 5 minuten en toen gingen we weer weg. Wat was dat saai. Geen muziek, niet zoveel mensen en felle lampen. Uiteindelijk hadden we besloten om dan toch maar weer naar de pub te gaan (waar we de muziek zo slecht vinden), vroegen ze er dit keer 50 Rand voor als entree i.p.v. 30 dus we hebben vriendelijk bedankt en zijn naar huis gelopen. Dat was een wandeling in het pikkedonker langs de kant van de weg van ongeveer 35 minuten… Gelukkig hadden we lampjes van de telefoons zodat de bestuurders ons zagen en gelukkig waren we met zijn 9e waardoor we ons niet veel aantrokken van de naar ons toeterende, schreeuwende mannen.
Bij terugkomst zat er een gozer die we niet kende in de lodge. Bleek de coach te zijn van het nationale hockey team van Zuid afrika. Leuk om met hem te kletsen over sport e.d. (Nog grappiger dat hij blijkbaar ook naar het casino was gegaan en het saai vond en op de weg naar de lodge een groep meiden zag lopen, wat hij maar wat raar vond ;))